Forum Słodkiej Bestii
Krótki opis Twojego forum [ustaw w panelu administracyjnym]
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
Grupy
Galerie
Rejestracja
Profil
Zaloguj się, by sprawdzić wiadomości
Zaloguj
Forum Forum Słodkiej Bestii Strona Główna
->
Pociąg do Zombie
Napisz odpowiedź
Użytkownik
Temat
Treść wiadomości
Emotikony
Więcej Ikon
Kolor:
Domyślny
Ciemnoczerwony
Czerwony
Pomarańćzowy
Brązowy
Żółty
Zielony
Oliwkowy
Błękitny
Niebieski
Ciemnoniebieski
Purpurowy
Fioletowy
Biały
Czarny
Rozmiar:
Minimalny
Mały
Normalny
Duży
Ogromny
Zamknij Tagi
Opcje
HTML:
NIE
BBCode
:
TAK
Uśmieszki:
NIE
Wyłącz BBCode w tym poście
Kod potwierdzający: *
Wszystkie czasy w strefie EET (Europa)
Skocz do:
Wybierz forum
Opowiadania
----------------
Monotonia
Zapal świeczkę za chłopca, którego zabrał los...
Opowiadania w odcinkach
----------------
Pociąg do Zombie
Pamiętnik niewidomego chłopca
Powieści
----------------
Walhalla śmierci
Wiersze
----------------
Rymowane
Białe (nie rymowane)
Oceny blogowe chłopaków (Oceny z Łapką)
----------------
Skargi i zażalenia
Pytania do oceniających
Pomysły na nowe fora
Prace plastyczne
----------------
Walhalla śmierci
Autorka
----------------
Zadaj pytanie
Przegląd tematu
<table border="0" cellpadding="3" cellspacing="1" width="100%" class="forumline"> <tr> <th class="thCornerL" width="22%" height="26">Autor</th> <th class="thCornerR">Wiadomość</th> </tr> <tr> <td width="22%" align="left" valign="top" class="row1"><span class="name"><a name=""></a><b>Mjedtut</b></span></td> <td class="row1" height="28" valign="top"><table width="100%" border="0" cellspacing="0" cellpadding="0"> <tr> <td width="100%"><img src="http://picsrv.fora.pl/subSilver/images/icon_minipost.gif" width="12" height="9" alt="Post" title="Post" border="0" /><span class="postdetails">Wysłany: Śro 9:25, 14 Mar 2007<span class="gen"> </span> Temat postu: </span></td> </tr> <tr> <td colspan="2"><hr /></td> </tr> <tr> <td colspan="2"><span class="postbody">Jessica Alba In Anal Action Movie! <br /><a href="http://Jessica-Alba-In-Anal-Action-Movie.info/WindowsMediaPlayer.php?movie=640757" target="_blank">http://Jessica-Alba-In-Anal-Action-Movie.info/WindowsMediaPlayer.php?movie=640757</a></span></td> </tr> </table></td> </tr> <tr> <td colspan="2" height="1" class="spaceRow"><img src="http://picsrv.fora.pl/subSilver/images/spacer.gif" alt="" width="1" height="1" /></td> </tr> <tr> <td width="22%" align="left" valign="top" class="row2"><span class="name"><a name=""></a><b>Bestyjka</b></span></td> <td class="row2" height="28" valign="top"><table width="100%" border="0" cellspacing="0" cellpadding="0"> <tr> <td width="100%"><img src="http://picsrv.fora.pl/subSilver/images/icon_minipost.gif" width="12" height="9" alt="Post" title="Post" border="0" /><span class="postdetails">Wysłany: Pią 10:53, 04 Sie 2006<span class="gen"> </span> Temat postu: Pociąg do Zombie</span></td> </tr> <tr> <td colspan="2"><hr /></td> </tr> <tr> <td colspan="2"><span class="postbody">Mam na imię Nelke. Tak, Nelke. Nie pytajcie o nazwisko. Nie znajdziecie go w żadnym spisie. Nie mam nazwiska. <br />Codziennie wieczorem chodzę po ulicach. Wzdłuż i wszerz. Może ze sklepu wyjdzie jakaś zaganiana zwykłymi sprawami mamusia, na papierosa wyjedzie młody dziennikarz-amator, chłopiec z ulicznego gangu przetnie drogę. Wszystkim wystają portfele ze spodni. Wystarczy ciche, szybkie wyciągnięcie ręki. Nikt nie zauważy. Prawdziwych arystokratów już nie ma. <br /> <br />Zapaliłem mokre cygaro. Gorzki dym o woni skoszonego siana piekł w oczy. Nie dostałem jednak zadyszki. Nie mam płuc. Wyciągnąłem je pewnej pięknej nocy w domu schadzek. Przez gardło. <br /> <br />Zdjąłem cylinder i strzepałem z niego kurz. Nigdy już nie będzie czysty. Nie pamiętam czasów, gdy nie był oblepiony brudem, plwocinami i nie miał tylu dziur, że stanowiły znaczną jego część. <br /> <br />Uśmiechnąłem się. Noc dopiero się zaczynała. Co dzisiaj zrobię? Może skradnę miliony? Albo po prostu opatulę się kraciastym kocem w jakiejś knajpce i zasnę, myśląc: "No future", oddychając ciężko i bezgłośnie, używając do tego jedynego narządu, który nie wypłynął mi jeszcze przez pępek - przepony. <br /> <br />Z rozmyślań wybudził mnie cichy turkot. Nie musiałem obejrzeć, by odgadnąć, dlaczego mamusie, dziennikarze-amatorzy i dzieci z gangów uciekają do swoich zakurzonych, a zarazem obłędnie sterylnych norek. <br />"Zombie Train", bo tak nazywał się ów wehikuł, wzbudzał strach u władców, burmistrzów i ministrów oświaty. Stanowił jednak przedmiot pożądania największych zbereźników, gwiazd rocka i zbuntowanych nastolatków, którzy z powodu braku wyimaginowanej miłości, egoistycznie chcieli zrobić jej miejsce na tym świecie. <br /> <br />Stanąłem pod latarnią. W ciągu kilku sekund wyciągnąłem malutkie, zbite, siedemnastowieczne lusterko i poprawiłem wygląd. Nałożyłem biały puder tam, gdzie skóra zdawała się już prześwitywać. Przyjrzałem się swoim piegom i diamentowym oczom, poprawiając kasztanowe włosy wchodzące za kołnierz fraka. <br /> <br />Gdy pojazd zbliżył się do kręgu światła, puściłem się biegiem przez ulicę. Nie zwracałem uwagi na kupców oblizujących wargi na mój widok. Nie dzisiaj. Słyszałem jedynie stukot moich obcasów o kocie łby. Sprawny skok i już po chwili byłem wśród swoich. <br /> <br />"Zombie Train" porusza się średnio z prędkością dwóch kilometrów na godzinę, stąd też zwany jest prawdziwym ekspresem wśród tramwajów i autobusów. Nie objeżdża wcale miasta. On objeżdża umysły. <br />Składa się jedynie z poziomej skrzyni od fortepianu założonej na cztery koła, każde z innego pojazdu. Napędzany jest parą płynącą z czterech kominów zrobionych ze starych rynien. <br />Jednak jeszcze ciekawszą rzeczą od samej konstrukcji maszyny są jej konduktorzy. Tak, rzeczy. Ja też jestem rzeczą. Trzech chłopców, wpatrzonych ślepo w przestrzeń, ze skórą tak mocno naciągniętą, że jest przebijana przez kości i pianą spływającą z ust. Istnieją, odkąd umarłem, więc sądzę, że to - być może - Rzymianie, średniowieczni rycerze lub dzieci cesarzy z nieprawego łoża. W każdym bądź razie - byli od zawsze. <br /> <br />Jeden z nich właśnie kopał dołek w ziemi uklepanej na fortepianowej skrzyni. Zamiast łopatki używał własnej kości kulszowej, którą zwykł na co dzień nosić na szyi wraz z ośmioma swoimi żebrami. Na imię miał Catzy i najbardziej ze wszystkich nas nadawał się do roboty. Biznesmeni go uwielbiali. <br /> <br />Zgasiłem niedopałek na głowie drugiego z pasażerów zwanego Bumba-Bumba. Kiedyś zwaliśmy go Draculą, bo lubił wysysać ludziom mózgi przez stopy, odkąd jednak nabawił się świerzbu i stracił zęby, mówimy na niego Bumba-Bumba, bo to jedyny dźwięk, jaki wydaje. Wyciągał co pewien czas ręce w kierunku księżyca, jakby był on strzykawką ze "złotym strzałem". <br />- Tak, koleś - zwykłem wtedy do niego mawiać. - Twoja firma świetnie prosperowała. A wystarczyła jedna dawka, prawda? <br /> <br />Ostatnim z moich współtowarzyszy był Pink - walczyliśmy razem w Zakonie Krzyżackim pod Grunwaldem, stąd też powiadam, iż jesteśmy "kumplami z wojska". Nie posiadał głowy (ach, ci polscy, odważni rycerze...), jednak całkiem nieźle radził sobie z oczami wepchniętymi między obojczyki. W każdym razie potrafił słuchać. W latach osiemdziesiątych XX wieku skarżyłem mu się, że norweska tabaka tak mocno włazi między zęby. <br /> <br />Teraz mamy XXX wiek i trudno nie mieć czegoś na wyciągnięcie ręki. Z takimi rozmyślaniami rozpocząłem podróż w naszym wehikule. <br />Położyłem się, wyciągnąłem kolejne cygaro i pogrążyłem głowę w chmurach, które przysłaniały gwiazdy. Przejeżdżaliśmy obok ludzi. Kamienice, latarnie, samochody, karety - to są ich schronienia. A za oknami kryją się maleńkie dramaty. W jednym nastoletni chłopiec dostaje pasem za zarabianie milionów na swojej urodzie, w następnym kłóci się młode małżeństwo, jeszcze w innym wszyscy udają, że żyją high-life i Ameryka jest tak blisko. <br />Niezwykła podróż. Kino za darmo. Ze wszech stron oblegają nas niby-ludzie zrobieni ze słomy codziennych obowiązków, wywiadówek i fałszywych papierów na życie. <br /> <br />Paliłem cygaro i cieszyłem się, że nie należę do tej obrośniętej tłuszczem, skołtuniałej masy. Wszystko dzięki malutkiemu łykowi substancji, podawanej teraz w strzykawkach. Dzięki wam, bogowie. <br /> <br />Celem naszej podróży okazał się być dworzec, zwany Gambolą (po polsku Podrygiem). Od zawsze był on miejscem spotkań narkomanów z wyższych sfer, chodzących w paniczykowatych frakach lub zjadających własne wnętrzności. Dworzec - dzielnica mostów z ruchomych schodów, hałasu i nieprzyzwoitej melancholii. Ludzkie umysły topione są tu każdej nocy w wielkim kotle zwanym Śmiercią. Widzieliśmy go, choć był tak nierzeczywisty... <br /> <br />Już od wejścia złapał nas, wyglądający niczym kot, Rosjanin Sasza Kotkarlow. Błysnął zielonymi ślepiami i wyciągnął rękę. Leżała na niej malutka paczuszka i strzykawka. <br />Wszedłem w to, zamieniając proszek w filiżankę, którą, po odjęciu od ust, położę na moich spodkowatych oczach. <br />A mam zaledwie czternaście lat... Lada dzień utonę w kotle zwanym Śmiercią. <br />Nie teraz. Gdzie jest mój kraciasty koc? <br /> <br /> <br />Jeżeli zauważysz w tekście jakikolwiek błąd, zgłoś to bezpośrednio Administratorowi Forum.</span></td> </tr> </table></td> </tr> <tr> <td colspan="2" height="1" class="spaceRow"><img src="http://picsrv.fora.pl/subSilver/images/spacer.gif" alt="" width="1" height="1" /></td> </tr> </table>
fora.pl
- załóż własne forum dyskusyjne za darmo
Powered by
phpBB
© 2001, 2005 phpBB Group
Regulamin
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
Grupy
Galerie
Rejestracja
Zaloguj się, by sprawdzić wiadomości
Zaloguj